Βιβλιοπαρουσίαση

 Ανδρέα Μορφίτη  Το Μεταναστευτικό και οι επιπτώσεις του

Σκέψεις – Προβληματισμοί – Παρεμβάσεις – Εισηγήσεις

Ποιος δεν θα συμφωνούσε με τις άκρως επίκαιρες, τις εξόχως τεκμηριωμένες και τις επωφελώς εποικοδομητικές απόψεις του κυρίου Ανδρέα Μορφίτη, όπως με οξυκόρυφη ευστοχία και ρηξικέλευθη δορίμαχη παρρησία τις διατυπώνει στο βιβλίο του υπό τον ως άνω τίτλο. Ένας συγκεντρωτικός τόμος της πολύχρονης αρθρογραφίας και των συστηματικών παρεμβάσεών του στα ΜΜΕ ως προς το επίμαχο μεταναστευτικό μας πρόβλημα, που αριθμεί πέραν των 200 πυκνογραμμένων σελίδων γλωσσικής αρτιότητας και που κυκλοφόρησε ευρέως κατά την περσινή χρονιά από τις εκδόσεις Επιφανίου. Η ένθερμη υποδοχή, της οποίας έτυχε τόσο από τους άμεσα ενδιαφερομένους σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής όσο και από το πλατύτερο αναγνωστικό κοινό, προοιωνίζεται στα επαινετικά σχόλια και τις διθυραμβικές αποτιμήσεις, που προτάσσονται των εύληπτων άρθρων και των συγκροτημένων συνεντεύξεων, καθώς και των συμπληρωματικών παραρτημάτων του βιβλίου. Οι χαιρετισμοί και τα σύντομα βιβλιοκριτικά σημειώματα από εκκλησιαστικούς και πολιτειακούς άρχοντες, πολιτικούς αρχηγούς, πρώην υπουργούς και έγκριτους δημοσιογράφους προϊδεάζουν την επί μέρους θεματική τής αντικειμενικής διαλεκτικής προσέγγισης και ευσύνοπτα επισημαίνουν τα σημεία αιχμής της διαχρονικής προβληματικής του επαΐοντος συγγραφέως: ενός όχι μόνο αρμόδιου τεχνοκράτη λειτουργού, αλλά, προπάντων, εν ονόματι της πατριωτικής αρετής και της απτόητης τόλμης τού εναγωνίως μαχόμενου ενεργού πολίτη στο εχθρικό πεδίο των ιδεοληπτικών αντιπαραθέσεων, της μικροκομματικής πολεμικής και της παρελκτυστικής τακτικής για ένα μείζον ζωτικό ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας, που εξακολουθεί να απειλεί με τις καταλυτικές  επιπτώσεις και τις προβλεπτές του διαστάσεις  την εθνική και πολιτισμική επιβίωση του τόπου μας.

Στην εκ προοιμίου εισαγωγή του ο συγγραφέας διαγράφει αδρομερώς το στίγμα αυτών των αγώνων από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τις διαφωτιστικές εισηγητικές του προτάσεις και τις αποκρυσταλλωμένες του θέσεις, με τα πύρινα άρθρα του στον τύπο, τις επιστολές προς τους ιθύνοντες της πολιτείας και της εκκλησίας, τη διοργάνωση σχετικών σεμιναρίων, τη συγκέντρωση επίσημων στατιστικών στοιχείων και την αξιολόγηση αξιόπιστων συμπερασμάτων τρίτων γύρω από την ανεξέλεγκτη «κατακλυσμιαία εισροή» του μεταναστευτικού κύματος, που έχει καταλήξει σε τσουνάμι μιας ψευδεπίγραφης πολυπολιτισμικότητας. Ομολογεί, επιπλέον, ότι οι άοκνες αγωνιστικές του προσπάθειες, προσκρούοντας, δυστυχώς, στην αρνητική αντιμετώπιση ατελέσφορων προσχημάτων και ασύγγνωστων προσκομμάτων από τους μέχρι τούδε εμπλεκόμενους παράγοντες, τον είχαν οδηγήσει όχι στην αδράνεια, προφανώς, της ενδοτικής παραίτησης, παρά στην αξιοπρέπεια της πρόωρης αφυπηρέτησης.  Συγκεφαλαιώνοντας, ωστόσο, το προανάκρουσμα της εισαγωγής του για αφύπνιση και ευαισθητοποίηση, υπογραμμίζει την αντισωβινιστική και αντιρατσιστική του πρόθεση προς τον συνάνθρωπο μετανάστη, αλλά, ταυτόχρονα, την επιστράτευση του ορθολογιστικού ρεαλιστικού χειρισμού για τη σωστή επίλυση του μεταναστευτικού προβλήματος σε μια μοιρασμένη πατρίδα, που δεν πρέπει να διαιωνίσει το φάσμα του τρίτου Αττίλα, καθώς προειδοποιεί μέσα από την πλειάδα των δημοσιευμάτων της αρθρογραφίας του στη συνέχεια.

Με το μέτρο της ευθυκρισίας, της υπεύθυνης τεχνογνωσίας και μιας αψευδούς μακρόπνοης διορατικότητας και ανατρέποντας φρούδες εξαγγελίες εθνικού σχεδίου δράσης της προηγούμενης κυβέρνησης, στεγανές ιδεολογικοπολιτικές πεποιθήσεις και αγκυλώσεις, επικαλείται, προσφυώς, τα προς αποφυγήν παθήματα άλλων χωρών: της Ελλάδας, σύμφωνα με τον πρώην αρμόδιο Υπουργό,  για τη σύγχρονη «κάθοδο των Δωριέων», που «πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας και του κράτους», καθώς και τη δήλωση της Μέρκελ περί αποτυχίας του πολυπολιτισμικού μοντέλου και της εφαρμογής της πολυπολιτισμικής κοινωνικής ενσωμάτωσης στην πανίσχυρη Γερμανία. Είναι αξιοσημείωτες, επίσης, και ουδόλως παρωχημένες οι σκέψεις του Μαρξ, που επιτάσσει ως επίλογο του βιβλίου για τη λαθρομετανάστευση, όπως ενδεικτικά παραθέτουμε: «Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας».

Εντούτοις, ο συγγραφέας στα αλλεπάλληλα αρθρογραφικά του κείμενα δεν περιορίζεται, απλώς, με την παράθεση επίσημων στατιστικών πινάκων σε θεωρητικές διαπιστώσεις για τις αρνητικές παρενέργειες της εισαγόμενης, κυρίως, εκ των κατεχομένων λαθρομετατανεύσης και της παράνομης εργασίας, αλλά εισηγείται τη λήψη άμεσων πρακτικών μέτρων για την απάμβλυνση του προβλήματος. Και δεν είναι μόνο τα όσα, επωδύνως, αδιανόητα καταθέτει στο βιβλίο του, μοναδικό στο είδος του στην κυπριακή βιβλιογραφία. Ο αγώνας του συνεχίζεται δυναμικός και ακάθεκτος, όπως θα έπρεπε και του καθενός μας, συνειδητοποιώντας και μόνο τα νούμερα: 94908 αλλοδαποί και κοινοτικοί απασχολούμενοι μέχρι τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους και από το 2010 μέχρι το 3^ο τρίμηνο του 2013 η εξαγωγή του μεταναστευτικού συναλλάγματος ανήλθε στα €782 εκατομμύρια, σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας. Πώς θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν οι αριθμοί αυτοί μπροστά στη μάστιγα της οικονομικής κρίσης σε έναν τόπο υπό κατοχήν και τη ραγδαία άνοδο της ανεργίας στο 17%; Διερωτάται εύλογα ο Ανδρέας Μορφίτης, καταθέτοντας πρόσφατα ως Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Δημογραφικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής τους προβληματισμούς και τις εισηγήσεις του ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Προέδρου της Βουλής, καθώς και των συναρμοδίων Υπουργών, οι οποίοι και υποσχέθηκαν να επιληφθούν του θέματος. Ίδωμεν;

Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή